شش بلوکی

شش بلوکی . [ ش ِ ب ُ ] (اِخ ) تیره ای از ایل قشقایی (جغرافیای سیاسی کیهان ص 79). یکی از طوایف ایل قشقایی ایران و مرکب از شش هزار خانوار است که مسکن آنها در سرحد چهار دانگه است که عبارت از آس پاس و کوشک زرد و کوه سفید و نمدان باشد. (یادداشت مؤلف ).