شمشیربازی
لغت‌نامه دهخدا
شمشیربازی . [ ش ِ / ش َ ] (حامص مرکب ) مشق شمشیر و طریقه ٔ به کار بردن شمشیر. (ناظم الاطباء). نوعی ورزش با شمشیر که دو تن انجام دهند و هر یک با شمشیر به دیگری حمله کند و دیگری باید بکوشد که مورد ضربه ٔ حریف قرار نگیرد. (فرهنگ فارسی معین ). مسایفه . (یادداشت مؤلف ) :
چو خسرو دید ناز آن نیازی
سپر بفکند از آن شمشیربازی .
درآمد به شمشیربازی چو برق
ز سر تا قدم زیر پولاد غرق .
چو باشد نوبت شمشیربازی
خطیبان را دهد شمشیرِ غازی .
تو خود دانی که در شمشیربازی
هلاک سر بود گردن فرازی .
درین مجلس چنان کن پرده سازی
که ناید شحنه در شمشیربازی .
چو خسرو دید ناز آن نیازی
سپر بفکند از آن شمشیربازی .
نظامی .
درآمد به شمشیربازی چو برق
ز سر تا قدم زیر پولاد غرق .
نظامی .
چو باشد نوبت شمشیربازی
خطیبان را دهد شمشیرِ غازی .
نظامی .
تو خود دانی که در شمشیربازی
هلاک سر بود گردن فرازی .
نظامی .
درین مجلس چنان کن پرده سازی
که ناید شحنه در شمشیربازی .
نظامی .
