صلاح الدین

صلاح الدین . [ ص َ حُدْ دی ] (اِخ ) علائی خلیل بن کیکلدی بن عبداﷲعلائی دمشقی ، محدثی فاضل و بحاث بود. به سال 694 هَ . ق . به دمشق متولد شد و هم در آنجا بتعلم پرداخت و سفرهای دراز کرد سپس در قدس اقامت جست و در صلاحیه به سال 731 بتدریس پرداخت و هم بدانجا به سال 761 درگذشت . از کتب اوست : القواعد فی اصول الدین . الاربعین فی اعمال المتقین . الوشی المعلم در حدیث . المجالس المبتکرة. المسلسلات . النفحات القدسیة. منحةالرائض در فرائض . کتاب المدلسین . مقدمه ٔ نهایةالاحکام . برهان التیسیر فی عنوان التفسیر. کشف النقاب عما روی الشیخان للاصحاب ، رساله ای که در آن احادیثی راکه بخاری و مسلم برای هر صحابی احصا کرده اند آورده .اثارةالفوائد المجموعة. احکام المراسیل . حکم اختلاف المجتهدین و تألیفات دیگر. (الاعلام زرکلی ج 1 ص 299).