ترجمه مقاله

عرصه گاه

لغت‌نامه دهخدا

عرصه گاه . [ ع َ ص َ / ص ِ ] (اِ مرکب ) میدانگاه . فراخنای . فضا و ساحت . جای گشاده و با وسعت :
هم او عرصه گاهی است شیب و فراز
معلق جهانبانش گسترده باز.

اسدی .


ترجمه مقاله