فج و فاج
لغتنامه دهخدا
فج و فاج . [ ف َ ج ُ ] (اِ مرکب ، از اتباع ) فجفجه . از اتباع . (یادداشت بخط مؤلف ). پچ پچ :
منم آن شاعری که قول من است
حسب بی قال و قیل و بی فج و فاج .
منم آن شاعری که قول من است
حسب بی قال و قیل و بی فج و فاج .
سوزنی .
25 فرهنگ
