مجادلت
لغت‌نامه دهخدا
مجادلت . [ م ُ دَ/ دِ ل َ ] (ع مص ) مجادلة : جایی که ببر و هزبر، ریزان و گریزان روند، ارانب و ثعالب را مجال مجادلت ممکن نگردد. (ترجمه ٔ تاریخ یمینی چ شعار ص 280). با یکی از همگنان با سببی از اسباب خصومت آغاز نهاد و میان ایشان به مجادلت کشید. (ترجمه ٔ تاریخ یمینی چ 1 تهران ص 405). و رجوع به مجادلة و مجادله شود.
