منتقز
لغتنامه دهخدا
منتقز. [ م ُ ت َ ق ِ ] (ع ص ) گوسپند مبتلا به بیماری نقاز . (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). || عطای خسیس دهنده . (آنندراج )(از منتهی الارب ). آنکه عطای پست و حقیر می دهد. (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). رجوع به انتقاز شود.
