میم کردن

میم کردن . [ ک َ دَ ] (مص مرکب ) به شکل «م » درآوردن . دهان تنگ را از هم گشودن . لبها را به شکرخنده گشودن :
بخنده عقیقین نقط میم کرد
شباهنگ در میم دو نیم کرد.

اسدی (گرشاسب نامه ص 29 متن و حاشیه ).