ناخن پیراءلغتنامه دهخداناخن پیراء. [ خ ُ ] (اِ مرکب ) ناخن پیرا. ناخن پیرای . مقص . مقراض : و سنبل را نخست با ناخن پیراء ببرند پس اندر هاون بکوبند. (ذخیره ٔ خوارزمشاهی ). رجوع به ناخن پیرا و ناخن پیرای شود.
