نازکی نهاوندی

نازکی نهاوندی . [ زُ ی ِ ن َ وَ ] (اِخ ) از شاعران اواخر قرن دهم است . صادقی کتابدار آرد: «عجب شاعری تند بدیهه بود و عجب تر آنکه شصت ویک جلد کتاب تصنیف کرده ولی یک بیت از آنها مشهور نشده است . این رباعی از اوست :
در دل چو خیالت ای سمنبر گردد
صد عیش نهان مرا میسرگردد
بر پای تو چشم تر نمالم ، ترسم
پای تو ز عین نازکی تر گردد.

(از تذکره ٔ مجمع الخواص ص 302).