ترجمه مقاله

نده

لغت‌نامه دهخدا

نده . [ -َن ْ دَ / دِ ] (پسوند) علامت اسم فاعل است که به آخر ریشه ٔ دوم فعل (امر مفرد حاضر) درآید و حرف قبل از خود را فتحه دهد و اسم فاعل سازد: آراینده . آرنده . آموزنده . آینده . افکننده . اندازنده . بارنده . بافنده . بالنده . برنده . پاینده . پرنده . پیراینده . تابنده . تازنده . جنبنده . چراننده . چرنده . چسباننده . چسبنده . چسپاننده . چماننده . چمنده . خرامنده . خرنده . خورنده . خیزنده . دارنده . داننده . درنده و غیره . رجوع به هر یک از این مدخل ها شود.
ترجمه مقاله