هم آشیان

هم آشیان . [ هََ ] (ص مرکب ) دو مرغ یا حیوان که در یک آشیان زیست کنند، و به کنایه دو یار همنشین و همخانه را گویند :
باز سپید با مگس سگ هم آشیان
خاک سیاه بر سر بخت نژند او.

خاقانی .

میخواستمی کز این جهانم
باشدچو توئی هم آشیانم .

نظامی .

اول شب نظاره گاهم نور
وآخر شب هم آشیانم حور.

نظامی .

ما را نمی برازدبا وصلت آشنایی
مرغی نکوتر از من باید هم آشیانت .

سعدی .