پینگ پنگلغتنامه دهخداپینگ پنگ . [ پ ُ ] (انگلیسی ، اِ) قسمی تنیس روی میز و آن به میزی که توری کوتاه در وسط آن نصب شده است با توپی سبک وکوچک و راکت توسط دو تن و گاه چهار تن انجام شود.
