کین داشتن

کین داشتن . [ ت َ ] (مص مرکب ) دشمنی به دل داشتن . حقد در دل داشتن . عداوت و بغض از کسی داشتن :
چو دیندار کین دارد از پادشا
نگر تا نخوانی ورا پارسا.

فردوسی .

کین مدار آنها که از کین گمرهند
گورشان پهلوی کین داران نهند.

مولوی .

رجوع به کین دار شود