گوهر ملک
لغتنامه دهخدا
گوهر ملک . [ گ َ / گُو هََ م ُ ] (اِخ ) نام یکی از ده تن ندیمه های شیرین است و چون خسرو و شیرین در شکارگاه بهم میرسند در وصف بهار و عیش خسرو و شیرین هریک از ندیمه ها برای پیوند آن دو تن افسانه ای سرودندکه نظامی هریک را در دو بیت آورده است :
زبان بگشاد گوهر ملک دلبند
که زهره نیز تنها بود یک چند.
همایون و سمن ترک و پریزاد
ختن خاتون و گوهر ملک و دلشاد.
زبان بگشاد گوهر ملک دلبند
که زهره نیز تنها بود یک چند.
نظامی (خسرو و شیرین ص 135).
همایون و سمن ترک و پریزاد
ختن خاتون و گوهر ملک و دلشاد.
نظامی (خسرو و شیرین ص 133).