آبستن گشتن

آبستن گشتن . [ ب ِ ت َ گ َ ت َ ] (مص مرکب ) آبستن شدن . رجوع به آبستن شدن شود :
این بلایه بچگان را ز چه کس آمده زِه
همه آبستن گشتند به یک شب کِه ْ و مِه ْ.

منوچهری .

|| رشوه در خفا ستده بودن .