آتش سری
لغت‌نامه دهخدا
آتش سری . [ ت َ س َ ] (حامص مرکب ) غضب بسیار. خشم سخت . نابردباری :
مکن تیزمغزی و آتش سری
نه زینسان بود مهتر لشکری .
بگودرز فرمود پس شهریار [ کیخسرو ]
که رفتی کمربسته ٔ کارزار
چو لشکر سوی مرز توران بری
مکن تیز دل را به آتش سری .
مکن تیزمغزی و آتش سری
نه زینسان بود مهتر لشکری .
فردوسی .
بگودرز فرمود پس شهریار [ کیخسرو ]
که رفتی کمربسته ٔ کارزار
چو لشکر سوی مرز توران بری
مکن تیز دل را به آتش سری .
فردوسی .
