آخربینلغتنامه دهخداآخربین . [ خ ِ ] (نف مرکب ) عاقبت اندیش . آنکه در پایان و آخر و نتیجه ٔ کارها اندیشد از پیش : در پس هر گریه آخر خنده ای است مرد آخربین مبارک بنده ای است .مولوی .