آخردستلغتنامه دهخداآخردست . [ خ ِ دَ ] (اِ مرکب ) آخربار. || پایان خانه ، و مرادف آن صف نعال و پای ماچان است . || داو آخر قمار که دست آخر هم گویند. || آخر و پایان کار.
