آدخ
لغتنامه دهخدا
آدخ . [ دَ ] (ص ) خوب . نغز. نیکو. میمون . مسعود. خجسته . مبارک . دَخ :
روز تو هرگز بایمان سعد و میمون کی شود
چون تو بر ابلیس ملعون خویشتن مفتون کنی
گر بشارستان علم اندر، بگیری خانه ای
روز خویش امروز و فردا آدخ و میمون کنی .
|| (اِ) بلندی در زمین . تل .
روز تو هرگز بایمان سعد و میمون کی شود
چون تو بر ابلیس ملعون خویشتن مفتون کنی
گر بشارستان علم اندر، بگیری خانه ای
روز خویش امروز و فردا آدخ و میمون کنی .
ناصرخسرو.
|| (اِ) بلندی در زمین . تل .