ترجمه مقاله

آدم

لغت‌نامه دهخدا

آدم . [ دَ ] (اِخ ) نخستین پدر آدمیان ، جفت حوّا. (توریة). ابوالبشر. بوالبشر. خلیفةاﷲ. صفی اﷲ. ابوالوری . ابومحمد. معلم الاسماء. ج ، اوادِم :
تا جهان بود از سر آدم فراز
کس نبود از راه دانش بی نیاز.

رودکی .


نشیبت فراز و فرازت نشیب
چو فرزند آدم بشیب و بتیب .

رودکی .


یک بار طبع آدمیان گیر و مردمان
گرْت آدم است بابک و فرزند بابکی .

اسدی .


ورنه آدم کی بگفتی با خدا
ربّنا انّا ظلمنا نفسنا.

مولوی .


اکبر و اعظم خدای عالم و آدم
صورت خوب آفرید و سیرت زیبا.

سعدی .


بنی آدم اعضای یکدیگرند
که در آفرینش ز یک گوهرند.

سعدی .


حدیث عشق اگر گوئی گناه است
گناه اول ز حوّا بود و آدم .

سعدی .


در نقد عیش کوش که چون آبخور نماند
آدم بهشت روضه ٔ دارالسلام را.

حافظ.


|| نامی است از نامها، ازجمله ابوبکر احمدبن آدم الادمی المحدث .
ترجمه مقاله