آذرشینلغتنامه دهخداآذرشین . [ ذَ ] (اِ مرکب ) سمندر. || حربا. و در بعض فرهنگها در شعر منوچهری بجای آذرشب آذرشین ضبط کرده و شعر را شاهدبرای آذرشین آورده اند .
