آسان فکن

آسان فکن . [ ف َ / ف ِ ک َ ] (نف مرکب / ن مف مرکب ) که زود تن دردهد. که منعی پیش نیارد. زودهِل . سست هِل : زنی آسان فکن ؛ غیراَبیّه . غیرمنعه :
ز دانا شنیدم که پیمان شکن
زن جاف جاف است آسان فکن .

ابوشکور (از فرهنگ اسدی و فرهنگ شعوری ).

رجوع به سست هِل و آسال و آسان شود.