آشخال برچینلغتنامه دهخداآشخال برچین . [ ب َ ] (نف مرکب ) آشغال برچین . آنکه در کویها چیزهای نابکار چیند تا از فروش یا بکار بردن آن سود برد. || سخت فقیر. سخت ناچیز. سخت فرومایه .
