آشناروی

آشناروی . [ ش ْ / ش ِ ] (ص مرکب ) روشناس . دلنشین . دلپذیر. مقابل دشمن روی :
آشناروی دیده ٔ عرفان
گر نداری ز عارفان بستان .

سنائی .

در این عهد از وفا بویی نمانده ست
بعالم آشنارویی نمانده ست .

خاقانی .

بنالم کآرزوبخشی ندیدم
بگریم کآشنارویی ندارم .

خاقانی .

روز و شب آورده ام در معنی بیگانه روی
چون کنم صائب ندارم آشناروی دگر.

صائب .