آشوفته
لغتنامه دهخدا
آشوفته . [ ت َ / ت ِ ] (ن مف / نف ) آشفته . زیروزبرشده :
سپاهی همه خسته و کوفته
گریزان و سخت اندرآشوفته .
اگر کشتمندی شود کوفته
وزآن رنج کارنده آشوفته
وگر اسب در کشتزاری شود
کسی نیز بر میوه داری شود
دم اسب و گوشش بباید برید
سر دزد بر دار باید کشید.
سپاهی همه خسته و کوفته
گریزان و سخت اندرآشوفته .
فردوسی .
اگر کشتمندی شود کوفته
وزآن رنج کارنده آشوفته
وگر اسب در کشتزاری شود
کسی نیز بر میوه داری شود
دم اسب و گوشش بباید برید
سر دزد بر دار باید کشید.
فردوسی .