آغال
لغتنامه دهخدا
آغال . (اِ) آغار. اُغُر.
- بدآغال ؛ بداُغُر. بدآغار :
چون کلاژه همه دزدندو رباینده چو خاد
همه چون بوم بدآغال و چو دمنه محتال .
- بدآغال ؛ بداُغُر. بدآغار :
چون کلاژه همه دزدندو رباینده چو خاد
همه چون بوم بدآغال و چو دمنه محتال .
معروفی .