آفروزه
لغتنامه دهخدا
آفروزه . [زَ / زِ ] (اِ) فروزینه . گیره . آتش زنه :
کنم ز آتش طبع تو آفرازه بلند
ز آفرین تو گر باشد آفروزه ٔ من .
|| فتیله ٔ چراغ . پلیته . ذباله . زَم .
کنم ز آتش طبع تو آفرازه بلند
ز آفرین تو گر باشد آفروزه ٔ من .
سوزنی .
|| فتیله ٔ چراغ . پلیته . ذباله . زَم .