آق اردو

آق اردو. [ اُ ](اِخ ) نام طایفه ای که از 1226 تا 1428 م . بر دشت قبچاق شرقی یعنی جانب مغرب سیراردو تسلط داشته اند، مقابل گوگ [ کبود ]اردو که نام قسمت دست چپ قبائل مطیع باتو بود. قبایل آق اردو همیشه بر طوائف گوگ اردو چیره بودند و گاهی نیز بر سایر شعب متمدن خاندان باتو در دوره ٔ ضعف آنان دست اندازی می کردند. در این قبیله ریاست از پدر بپسر ارث میرسیده است . یکی از رؤسای آق اردو موسوم به کوچی ، تا نواحی غزنه و بامیان را نیز متصرف شده و اوروس خان نخستین خان این خاندان چند کرت سپاه امیرتیمور را شکست داده است . در زمان توقتمش نفاق دیرینه ٔ قبایل آق اردو با گوگ اردو از میان برخاست و این دو طائفه در تحت لواء توقتمش یکی شده بروسیه لشکرکشیده و مسکو را مسخّر کرده و امر بغارت داده اند.