فرهنگ‌ها

:: لغت‌نامه دهخدا

:: فرهنگ فارسی معین

:: فرهنگ فارسی عمید

:: واژگان مترادف و متضاد

:: واژه‌های مصوّب فرهنگستان

:: واژه‌های فارسی سره

:: فرهنگ گنجواژه

:: واژه‌نامه آزاد

:: فرهنگ برندواژه

:: اصطلاحات عامیانه

:: فرهنگ نام‌ها

:: فرهنگ واژگان قرآن

:: فرهنگ لغات علمی

آلاء

آلاء. (ع اِ) ج ِ اِلْی و اَلْی . نعمتها. نیکیها. نیکوئیها. (ربنجنی ) :
صفت و نعت او بنزد خرد
همه آلاء کبریا باشد.

مسعودسعد.

پس پرده بیند عملهای بد
همه پرده پوشد به آلای خود.

سعدی .