آموختنی

آموختنی . [ ت َ] (ص لیاقت ) درخور آموختن . قابل آموختن :
عشق آمدنی بود نه آموختنی .
ای سوخته ٔ سوخته ٔ سوختنی ...
|| آموختن :
حق را تو کجا و رحمت آموختنی .

(منسوب به خیام ).