آوردنی
لغت‌نامه دهخدا
آوردنی . [ وَ دَ ] (ص لیاقت ، اِ) درخور آوردن . ازدرِ آوردن . || آنچه باید آوردن :
ز پوشیدنی هم ز آکندنی
ز هرسو بیاورد آوردنی .
کنیم از سر آباد با خوردنی
بیاریم هر چیز آوردنی .
گیاشان بود زآن سپس خوردنی
بپویند هر سو به آوردنی .
ز پوشیدنی ّ و ز گستردنی
ز هر چیز کآن هست آوردنی .
یکی چاره ای ساخت درخوردنی
بیاورد هر گونه آوردنی .
|| واردات ، مقابل صادرات :
ز ماهی بدیشان همه خوردنی
ز جائی نبد راه آوردنی .
|| هدیه . ارمغان . پیشکش . حمل :
گذرها که راه دلیران بُده ست
ببینیم تا چند ویران شده ست
کنیم از سر آباد، با خوردنی
بیائیم و آریمش آوردنی .
ز آوردنیهای شاهانه نیز
در آن عرضه گه برد بسیار چیز.
ز پوشیدنی هم ز آکندنی
ز هرسو بیاورد آوردنی .
فردوسی .
کنیم از سر آباد با خوردنی
بیاریم هر چیز آوردنی .
فردوسی .
گیاشان بود زآن سپس خوردنی
بپویند هر سو به آوردنی .
فردوسی .
ز پوشیدنی ّ و ز گستردنی
ز هر چیز کآن هست آوردنی .
فردوسی .
یکی چاره ای ساخت درخوردنی
بیاورد هر گونه آوردنی .
فردوسی .
|| واردات ، مقابل صادرات :
ز ماهی بدیشان همه خوردنی
ز جائی نبد راه آوردنی .
فردوسی .
|| هدیه . ارمغان . پیشکش . حمل :
گذرها که راه دلیران بُده ست
ببینیم تا چند ویران شده ست
کنیم از سر آباد، با خوردنی
بیائیم و آریمش آوردنی .
فردوسی .
ز آوردنیهای شاهانه نیز
در آن عرضه گه برد بسیار چیز.
هاتفی .
