آکال
لغتنامه دهخدا
آکال . (ع اِ) مهتران قوم .
- آکال الملوک ؛ مآکِل پادشاهان .
- آکال جُند ؛ ارزاق لشکر.
- ذووالاَّکال ؛ رؤسای قبائل جاهلیت که از غنیمت چهاریک (مِرْباع ) برگرفتندی .
- آکال الملوک ؛ مآکِل پادشاهان .
- آکال جُند ؛ ارزاق لشکر.
- ذووالاَّکال ؛ رؤسای قبائل جاهلیت که از غنیمت چهاریک (مِرْباع ) برگرفتندی .
