آینه گر

آینه گر. [ ی ِ ن َ / ن ِ گ َ ] (ص مرکب ) سازنده ٔ آینه :
شاگردی عبارت و خط تو کرده اند
هم صبح آینه گر و هم شام مشک سای .

کمال اسماعیل .