آیینه ٔ چینی
لغت‌نامه دهخدا
آیینه ٔ چینی . [ ن َ / ن ِ ی ِ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) آینه ٔ چینی . و آن آیینه ای بوده است که از آهن و فولاد جوهردار می کرده اند. آینه ٔ حلبی . سجنجل . (زمخشری ) :
آن را که رسد از مرض لقوه گزند
باید که به یاد دارد از من این پند
آیینه ٔ چینی به نظر آورده
در خانه ٔ تاریک نشیند یک چند.
|| مجازاً، خورشید :
چو آیینه ٔ چینی آمد پدید
سکندر سپه را سوی چین کشید.
آن را که رسد از مرض لقوه گزند
باید که به یاد دارد از من این پند
آیینه ٔ چینی به نظر آورده
در خانه ٔ تاریک نشیند یک چند.
یوسفی طبیب .
|| مجازاً، خورشید :
چو آیینه ٔ چینی آمد پدید
سکندر سپه را سوی چین کشید.
نظامی .
