اباغلسلغتنامه دهخدااباغلس . [ اَ غ ُ ل ُ ] (اِ) درختی است شکوفه ٔ او آنچه بلون لاجوردی بیرون آید خروج مقعده را فائده دهد و آنرا بجایگاه او برد و آنچه بلون سرخ بود بیرون آمدن آنرا زیاده کند و او را باکرا نیز گویند. (مؤیدالفضلا از قنیه ).
