ابزاردانلغتنامه دهخداابزاردان . [ اَ ] (اِ مرکب ) خورجین یا توبره ای که آلات کار بنا یا نجار و مانند آن در آنست . || ظرفی که بهارات و دیگ افزارها در آن نگاه دارند.
