ابسار
لغتنامه دهخدا
ابسار. [ اِ ] (ع مص ) خراشیدن ریش (زخم ) را پیش از نضج آن . ناسور کردن ریش . || گشن دادن خرمابن پیش از وقت آن . || خواستن حاجت پیش از وقت . || غوره آوردن خرمابن . || غوره ٔ خرما آمیختن در نبید خرما. || کشتی در دریا بازایستادن . || کندن زمین به ستم گرفته .
