ابلیلغتنامه دهخداابلی . [ اُ لا ] (اِخ ) کوهساریست از بنی سلیم میان مکه و مدینه ، و در آن آبهاست از جمله چاه معونه و چاه ذوساعده و ماهورها و تلها باشد پیوسته به یکدیگر.
