ابناءالسبیل

ابناءالسبیل . [ اَ ئُس ْ س َ ] (ع اِ مرکب ) مردم راهگذری . مردم رهگذری . راهگذریان . مردم کاروانی که در زادبوم خویش توانگر و اکنون در سفربی برگ و درویش مانده اند. ج ِ ابن السبیل :
روز دیگر بهر ابناءالسبیل
روز دیگر مر مکاتب را کفیل .

مولوی .

گفت ای پشت و پناه هر نبیل
مرتجی و غوث ابناءالسبیل .

مولوی .

و رجوع به ابن سبیل شود.