ابن تعاویذی

ابن تعاویذی . [ اِ ن ُ ت َ ] (اِخ ) ابوالفتح محمدبن عبیداﷲبن عبداﷲ (519-583 هَ .ق .). پدرش از موالی ابوالفرج بن مظفر استادالدار، یکی از اعیان دربار بنی عباس است . ابوالفتح نامش نوشتکین و تعاویذی نیای مادری اوست . او شاعر و کاتب و بدربار عباسیان متصدی دیوان مقاطعات بود و در آخر عمر بکوری مبتلا گشت . کتاب الحجبة و الحجاب از اوست . و قطعات اشعاری نیز از او نقل کرده اند.