ابن خطللغتنامه دهخداابن خطل . [ اِ ن ُ خ َ طَ ] (اِخ ) نام کافری که بیوم الفتح به اَستار کعبه آویخت تا او را از کشتن امان باشد و رسول صلوات اﷲعلیه امر بقتل او فرمود.
