ابن خلدون

ابن خلدون . [ اِ ن ُ خ َ ] (اِخ ) ابوزکریا یحیی ، برادر مورخ مشهور عبدالرحمن (734-780 هَ .ق .). در تونس متولد شد و پس از فراگرفتن علوم مختلف بخدمت ملوک مغرب پیوست و به سال 757 در خدمت ابوسالم سلطان مراکش بود و او کرّتی یحیی را بسفارت نزد ابوحمو سلطان تلمسان فرستاد و از وی مساعدت خواست و ابن خلدون پس از انجام مقصود بازگشت و در سال 769 ابوحمو دیوان انشاء خود را بدو سپرد و بسنه ٔ 772 از خدمت او کناره گزید و به عبدالعزیز مرینی پیوست و پس از وی در خدمت جانشین او محمد سعید بود و در سال 775 بار دیگر بخدمت ابوحمو بازگشت و دیوان انشاء بدو مفوض شد. پسر ابوحمو که با او خصومت می ورزید چندکس برگماشت تا در معبری او را غیلةً بکشتند (رمضان 780). ابوزکریا کتابی در تاریخ بنوعبدالواد موسوم به بغیةالوُراد داشته است . این کتاب به طبع رسیده است .