ابن سراج

ابن سراج . [ اِ ن ُ س ِ ] (اِخ ) کنیت جمعی از ادبا و نحویین است که در عراق و شام یا مغرب میزیسته اند: 1 - طالب بن محمدبن نشیط شاگرد ابن انباری . 2 - محمدبن حسین بن عبداﷲ. 3 - ابوعبداﷲ محمدبن احمد دمشقی . 4 - ابوالقاسم عبدالرحمن بن قاسم مقری فاسی (متوفی 619 هَ .ق .). 5 - ابوبکر محمدبن محمدبن نمیر (متوفی 743 هَ .ق .). 6 - ابومروان عبدالملک بن سراج بن عبداﷲ لغوی نحوی قرطبی از نسل سراج بن قره ٔ کلابی از اصحاب پیغمبر صلی اﷲعلیه وآله . 7 - ابوالحسین سراج بن عبدالملک استاد ابن بادش فرزند ابومروان مذکور. وبرای تفصیل ترجمه ٔ هر یک رجوع به بغیةالوعاة شود.