ابن سیده

ابن سیده . [ اِ ن ُ دَ ] (اِخ ) ابوالحسن علی بن اسماعیل . لغوی ادیب و خطیب اندلسی . در شهر مرسیه متولد شد و مانند پدر ضریر بود و لغت را از پدر خود و سایر اساتید ازجمله ابوعمر طلمنکی فراگرفت و در دربار مجاهدبن عبداﷲ عامری و پسرش موفق منزلتی داشت . مهمترین کتب او کتاب المخصص است در لغت و آن در هفده مجلد به طبع رسیده است . دیگر کتاب المحکم والمحیط الاعظم و شرح مشکل المتنبی و کتاب الانیق فی شرح الحماسه در شش مجلد. وفات 458 هَ .ق . (ابن خلکان ) (بغیةالوعاة).