ابن طامرلغتنامه دهخداابن طامر. [ اِ ن ُ م ِ ] (ع اِ مرکب ) کیک . (مهذب الاسماء). برغوث . || طاهربن طامر؛ گمنامی پسر گمنامی . فرومایه و خسیس از مردم . (تاج العروس ).
