ترجمه مقاله

ابن قیم الجوزیه

لغت‌نامه دهخدا

ابن قیم الجوزیه . [ اِ ن ُ ق َی ْ ی ِ مِل ْ ج َ زی ی َ ] (اِخ ) شمس الدین ابوعبداﷲ محمدبن ابی بکر حنبلی ، شاگرد و پیرو ابن تیمیه . بعدم خلود عذاب عُصات معتقد بود و زیارت مسجد خلیل (حبرون ) را حرام میشمرد و بدین سبب دستگیر و محبوس گردید. او را کتب بسیار است ، ازجمله : کتاب الفوائدالمشوقه . کتاب الروح . کتاب اخبارالنساء. کتاب الطریق الحکمیة فی السیاسة الشرعیه . کتاب مفتاح دارالسعادة. زادالمعاد فی هدی خیرالعباد. کتاب هادی الارواح . کتاب الجواب الکافی . کتاب اغاثةاللهفان . کتاب مدارک السالکین . کتاب اقسام القرآن . و کتب مزبوره همگی به مصر و بعضی به حیدرآباد طبعشده است . مولد او به سال 691 هَ .ق . و وفات در سنه ٔ751 بوده است . وجه تسمیه ٔ او به ابن القیم الجوزیه تولیت مدرسه ٔ جوزیه ٔ دمشق است که پدر یا جد او داشته است . و در کشف الظنون از شُرّاح الفیه ٔ ابن مالک یکی برهان الدین ابراهیم بن محمدبن قیم الجوزیه را نام می بردو شرح او را به اسم ارشادالسالک ذکر میکند و وفات او را765 میگوید و نمیدانم تصحیفی در نام و لقب و سال وفات روی داده و یا دو تن به نام ابن قیم الجوزیه (و شاید از یک خاندان ) در مائه ٔ هشتم هجری بوده اند.
ترجمه مقاله