ابن الاستادلغتنامه دهخداابن الاستاد. [ اِ نُل ْ اُ ] (اِخ ) تاج الدین ابراهیم . از علمای عصر سلطان محمدخان ثانی و سلطان بایزید و او به اکثر علوم وقت واقف بوده و در اسلامبول و اماسیه تدریس میکرده است .