ابن القلیوبی

ابن القلیوبی . [ اِ نُل ْ ق َل ْ ] (اِخ ) علی بن محمد. شاعر اندلسی . بلطافت اشعار و مهارت در تشبیهات مشهور است . او مادح درباریان عزیز عبیدی بوده و در اوائل سلطنت ظاهر درگذشته است . و سه بیت ذیل او راست :
ولا ضوء الاّ من هلال کاَنّما
تفرّق منه الغیم عن نصف دملج
و قد حال دون المشتری من شعاعه
ومیض کمثل الزئبق المترجرج
کأن الثریا فی اواخر لیلها
تحیة ورد فوق زهر بنفسج .