ابن النعامهلغتنامه دهخداابن النعامه . [ اِ نُن ْ ن َ م َ] (ع اِ مرکب ) شاهراه . محجةالطریق . || استخوان ساق . || اسب فربه . || الساقی یکون علی رأس البئر. || رگی در پای . (المزهر). || (اِخ ) نام اسبی . (المزهر).
